Aankleden, hoe moet dat? Sinds december heb ik een klacht die veel meer naar de voorgrond is gekomen. Ze noemen het de ‘executieve functies’ die niet goed werken, maar wat dat inhoudt is eigenlijk vrij ingewikkeld. Simpele taken kan ik moeilijk (of niet) doen, zoals aankleden, puur omdat ik niet weet in welke volgorde dat moet. Daarmee word ik nu geholpen. Geen fysieke klacht dus! Daarvoor loop ik nu bij de GGZ en de neuroloog, zijn de onderzoeken en therapieën in volle gang, en ben ik daaraan begonnen. Nu is het natuurlijk enkel nog het leven met de symptomen, aangezien we geen details hebben over waar het vandaan komt en waar mijn sterke en minder sterke punten liggen. Beginnen moest ik met een planning, want mijn hoofd was een chaos!
Dus… de opdracht die ik kreeg was eigenlijk heel simpel: maak een weekindeling. Natuurlijk heb ik er wel hulp bij gehad, maar gelukkig heb ik een planner waarmee ik dit heel erg fijn kon doen. Ik heb een indeling gemaakt van hoe mijn “ideale week” eruit ziet, maar wel met genoeg speling voor een minder goede dag of onverwachte gebeurtenissen.
Weekplanning
Roze: ontspanning
Oranje: inspanning
Groen: verzorging
Blauw: planning
Dit kan ongetwijfeld beter, maar het is een goed begin, al zeg ik het zelf! De twee momenten dat ik vrije tijd heb (tussen het uit bed komen en eten en na het eten tot het klaarmaken voor bed) kan ik kiezen of ik ontspanning kies, of inspanning. Ik heb van beiden een lijstje gemaakt (onderaan de pagina) met dingen waar ik uit zou kunnen kiezen. Natuurlijk is de keuze reuze en is er nog veel meer mogelijk. Maar soms ben ik aangekleed, zit ik op de rand van mijn bed, en weet ik het niet meer. Dan weet ik niet waar ik uit kan kiezen! Dat probleem is zo opgelost, er is altijd wel iets te doen.
Verder is het verzorgen van mezelf er heel erg bij ingeschoten. Waarschijnlijk omdat veel dingen (aankleden, douchen, dat soort dingen) te veel stappen zijn, waardoor dat niet meer te overzien valt. Misschien lees ik dit later terug en snap ik helemaal niet waarom dit zo was, maar nu is het nu eenmaal zo. Mijn hoofd doet een beetje gek, maar een hoofd kun je niet inruilen, dus met dit hoofd moet ik het doen. Nu heb ik stappenplannen en hulpjes waardoor het allemaal makkelijker gaat. En ik heb ook gewoon twee vaste dagen gekozen om te douchen, ik vond het heel lastig om dat te plannen.
Zoals je ziet slaap ik tot een uur of 12, eet ik daarna en vervolgens kleed ik me aan. Ik hoop dat dat ooit anders kan, maar voor nu is het belangrijk dat het elke dag hetzelfde is, ondanks dat ik erg veel slaap.
Vandaag ben ik ‘s middags de deur uit geweest (oranje, inspanning dus). En nu, ‘s avonds, typ ik deze blogpost, nog meer oranje (inspanning). Ik zou zeggen: het is tijd voor roze, ontspanning!
De dingen die ik gebruik voor mijn extreme planning zijn stabilo pastel markers (deze zijn te koop bij Bruna maar ook bij Post&Papier), een simpele balpen en de Structuurjunkie Planner. Van de planner ben ik fan! Ook hiervoor is hij weer perfect, als je het mij vraagt. Ik denk dat mijn begeleiding mijn planning ook erg goed gaat vinden, vandaar dat ik hem trots aan je show.
Nu weet je meteen hoe mijn weken er tegenwoordig uitzien. De weekenden heb ik niet ingevuld, op zaterdag zijn de kinderen er en op zondag doe ik soms iets leuks met Allard samen. Dus deze dagen kunnen net even wat afwijken. Niet erg dat het weekend iets simpeler is in de planner dus! En anders neem ik gewoon een standaard dag, als ik het even niet meer weet allemaal. Verder denk ik dat ik per week to-do’s ga maken! Maar zo ver ben ik nu nog niet, te veel chaos in mijn hoofd. Als ik zo de weken doorkom, ben ik heel blij! Als ik op een andere manier plan laat ik je dat ongetwijfeld weten. Heb jij een vaste weekplanning?
Hoi hoi,
Ik herken dit heel erg. Ik heb zelf een gewone agenda met tijden en merk dat ik het heel fijn vind omdaar in te plannen. Het is ook een soort van je hoofd leegmaken. Ik heb zelf ME Fibromyalgie en chronische hyperventilatie. Ik heb nu ook echt een mindere week. Ik zie dat jij ook rond 12 uur op staat. Krijg jij daar ook zoveel commentaar op. Mensen die denken dat je te lui bent of laat naar bed gaat. Ik wel en vi d dat nog steeds best vervelend. Veel sterkte meis
Goed bezig!
Ziet er strak uit, je planning! Ik moet er ook weer wat meer structuur in aanbrengen. In de kerstvakantie was de balans een beetje zoek en daar ben ik nog steeds niet van hersteld. Wel irritant dat dat dan zo lang duurt. Maar ik weet wel dat zo’n vast ritme werkt en ik uiteindelijk weer kan opbouwen. Hoop dat dat voor jou ook zo werkt!
Tijdens mijn revalidatietraject moest ik ook zo’n planning maken. Nu heb ik eigenlijk geen planning meer, alleen op de dagen dat ik werk heb ik wel een vaat ritme.
Hopelijk werkt het plannen goed voor je!
Ja, ik heb ooit ook zoiets gedaan bij ergotherapie! Maar dat moest zo precies dat ik het een beetje te lastig vond. Dit werkt echt verrassend fijn!
Oooooh… dát bedoelde je met roze en oranje op Instagram Stories! Ik vond het al verwarrend, haha. Wat heb je dit ontzettend handig aangepakt trouwens. Ik vind dit voor een niet Lymie ook een heel goed idee!
Wat handig! Ik merk de laatste tijd ook dat ik het overzicht compleet kwijt ben. Aankleden etc lukt wel, maar ik moet en wil veel dingen doen en dat lukt niet. Het heeft al wel een beetje geholpen om inderdaad een lijstje te maken waar ik uit kan kiezen, maar alles ligt nog teveel open. Ik denk dat ik ook ga proberen om zo’n duidelijke dagindeling te maken!
Je planning ziet er sowieso goed uit 🙂 Maar goed, dat zeg ik.
Door mijn autisme én dyspraxie heb ik ook moeite met executieve functies, dubbel op. Aankleden etc lukt me gelukkig wel, maar bij ‘grotere’ dingen raak ik heel snel het overzicht kwijt. Dan weet ik wel dat er iets moet gebeuren, maar ik weet gewoon niet hoe, of waar ik moet beginnen. Heel herkenbaar dus!
Fijn dat je daar nu hulp bij krijgt.
Hai Lisanne,
Je hebt dit vast al vaker gehoord, maar ik vind het heel stoer hoe open je bent over je ziek zijn. En dat je jezelf alleen vergelijkt met jezelf. Dat je lekker trots bent op jezelf met je planning. Zelf herken ik dit dat ik mijn eigen kleine succesjes vier, bijvoorbeeld dat ik wel een keer het geduld heb om conditioner te gebruiken en geniet van hoe mijn haar dan glanst (heel suf voorbeeld 🙂 Ik denk dat dit bijdraagt aan het taboe rondom ziek zijn. Ik denk dat veel mensen hier (gezond of niet gezond) hier wat aan hebben. Zelf ben ik wel gezond en mij helpt het om daar nog meer bewust en dankbaar voor te zijn. Omdat ik altijd gezond ben geweest, neem ik het soms als vanzelfsprekend. Dat is zonde. Grote kans dat het niet altijd zo blijft. Als ik dan ziek word, kan ik in elk geval zeggen dat ik van mijn gezonde lichaam heb genoten.