Iemand die iets tegen je heeft gezegd, iets waaraan je nog lang terug denkt. Iets waarvan je ontzettend veel geleerd hebt over ‘het leven’ of over jezelf. Iets waardoor je opeens weer een stukje meer van alles snapte. Of waarvan je achteraf pas weet hoe waardevol de opmerking was.
Gele zielen zijn mensen die je ‘niet toevallig’ ontmoet, en met wie het meteen vertrouwd is. Je voelt je begrepen, gekend. Soms blijven ze, soms zijn ze er maar heel even, maar hoe kort de ontmoeting misschien ook duurde, je bent wel voorgoed veranderd.
Dat is de tekst die ik in Happinez las. Het gaat over het boek ‘De gele zielen’ geschreven door Albert Espinosa.
Het zette me aan het denken, daarom wilde ik het graag met jullie delen. Er zijn wel mensen geweest in mijn leven die waardevolle dingen tegen me hebben gezegd en waarvan ik veel heb geleerd. Mensen die maar heel even in mijn leven waren, of juist langer, en die ik misschien ‘niet toevallig’ ontmoet heb. Mensen die er om een reden waren, om mij iets te leren.
En de kunst is nu om die mensen op te merken. En om goed te luisteren of er misschien weer een gele ziel op bezoek komt. Misschien wat zweverig, maar misschien sowieso wel goed om eens bij stil te staan. Want ook als ze er wel toevallig waren, ook jij hebt vast en zeker net gedacht aan iemand of aan een bepaalde les die je geleerd hebt op deze manier.
Er stond een stukje van het boek in de Happinez (nummer 8 van 2012). In eerste instantie dacht ik dat het niets voor mij was, maar na het lezen van deze tekst ben ik wel heel benieuwd geworden. Dit lijkt me echt een heel fijn boek, vol met levenslessen van de schrijver. En misschien dat ik het ooit toch ga kopen, maar nu nog even niet. Het boek is hier op Bol.com te vinden.
Voor iedereen is dit natuurlijk heel persoonlijk, logisch want iedereen leeft zijn eigen leven. Een aantal uitspraken van Alberts’ gele zielen:
- ‘Albert, heb vertrouwen in je vroegere ik. Respecteer je eerdere ik.’
- ‘Een nee zal vele ja’s brengen’
- ‘Dromen zijn het noorden. Als ze uitkomen moet je naar het zuiden gaan’
Kun jij zo een van jouw ‘gele zielen’ voor je halen? Weet je nog wie het waren en wat ze tegen je zeiden?
Wat een bijzonder fenomeen, de gele zielen, ik heb er nooit zo op die manier over nagedacht.
In dat geval is mijn schoonmoeder mijn gele ziel, ze is heel anders qua cultuur en normen en waarden als ik ben (spiritueel en natuurgeneeskundig) maar ze heeft zoveel moois bij me losgemaakt en ingewijd in een wereld die ik niet zo kende. Ik ben haar heel dankbaar.
Dat is denk ik de gele ziel die ik nu het beste voor de geest kan halen maar ongetwijfeld heb ik er veel meer 🙂 Heel inspirerend dit!
Mooi! Ik heb voor mezelf wel dat ik dingen heb geleerd van mensen die ik niet goed kende en die ‘even’ in mijn leven langskwamen, van die mensen heb ik veel heb geleerd door wat ze zeiden. Een bijzondere gedachte om ze als gele zielen te zien!
Ik heb veel geleerd, gehad aan een vriend van mij ( die is vorig jaar overleden) en aan mijn ex-schoonvader, die was gehandicapt geraakt door hersenbloeding en 1.5 jaar geleden overleden, maar heb veel met hem gepraat al die jaren. Mooie gedachte om hun als de gele zielen te zien.
Wat bijzonder, ik denk dat iedereen zulk soort mensen ontmoet heeft. Mooi om over na te denken 🙂
Hmm ik kan ze niet zo 1,2,3 bedenken, het is ook best wel een apart fenomeen… maar wel interessant.
Moeilijke vraag..
Ik zou dat eigenlijk niet echt weten..
Ik heb voornamelijk één persoon die mn leven veranderd heeft. Ik was heel erg aan het worstelen met mezelf en hij zei op een gegeven moment; Dit ben ik, ik sta hier (en hij wees naar zichzelf en naar de plek waar hij stond). Ik dacht toen, dit ben ik niet en ik ben ergens daar ver weg. Dat was de aanzet tot mijn leven waar ik nu ben, heel gelukkig met mezelf 🙂
Wat mooi zeg. Zo bijzonder dat iemand met zo’n (eigelijk simpele) uitspraak je zo ontzettend kan helpen. Echt een gele ziel 🙂
Iedereen heeft ze, maar niet iedereen is er bewust van. Zo is het ook dat je altijd weer dezelfde mensen tegenkomt in je leven, met een reden. 🙂
Heel erg interessant. Ik geloof hier ook echt in.
Wat een mooi boek lijkt me dat 🙂 Ik denk dat iedereen wel ‘gele zielen’ heeft. Een opa, oma, vader of moeder.. soms zelf docenten of vrienden. Iedereen heeft wel een ooit iets tegen mij gezegd/mij geleerd waar ik nog vaak aan terug denk.
Ik wist helemaal niet dat dit de naam Gele ziel had! Het lijkt me een erg mooi boek! Ik heb het zelf wel gehad dat ik een aantal mensen heb ontmoet waarmee het meteen klikte en waarmee ik ook heel veel gemeen heb. Dat vind ik altijd toch wel een soort eng, vooral als je er dan achter komt dat je over sommige dingen gewoon precies hetzelfde denkt, maar dat je al weet dat eigenlijk niet veel mensen dat doen, bizar eigenlijk
Mooi dit! ik heb wel eens gehad dat iemand wat tegen me zei en dat ik er op bepaalde momenten aan wordt herinnert. Vind altijd wel mooi om je ergens aan vast te houden. Zeker omdat er in ‘het leven’ niks zeker is of vast staat en alles zo veranderlijk is als het weer. 🙂
Heel erg mooi dit, en goed om over na te denken!
Grappige term daarvoor.. Toch wel interessant 🙂
Een gele ziel zei tegen mij: ‘Rosalie, doe gewoon je werk en dan komt het allemaal wel goed ( toen ik er even doorheen zat, omdat ik als stagiaire alle klusjes kreeg ), je bent een stagiaire en dan krijg je die klusjes eenmaal.’
Ik had er nog nooit over gehoord, maar wat klinkt het interessant!
Wauw een mooi blogje om over na te denken. 😀
Wat bijzonder zeg! Ik heb vorig jaar op mijn stage zoveel meegekregen en geleerd door mijn begeleiders. Dat hoor ik ze nu nog echt zeggen, het maakt me tot wat ik nu ben als (stage)juf voor de klas!
Interessant. Er zijn vast wel gele zielen gepasseerd, maar dat kan ik mij niet meer herinneren. Best wel slecht eigenlijk, omdat het toch belangrijke dingen zijn die je hebt geleerd.
Een bijzondere gele ziel zei tegen me in het enige gesprek wat ik ooit met haar had: Als het je passie is en jij het altijd al gewild hebt, dan moet je er ook gewoon voor gaan en dan weet ik zeker dat het je gaat lukken.
En kijk nu eens, ik sta op de shortlist van de chicklitwedstrijd. Gewoon omdat ik meer in mezelf geloof en weet dat als ik iets wil, ik er ook voor moet gaan. Het was een wake upcall van een buitenstaander in mijn leven en zoiets is best bijzonder.
Wouw, wat bijzonder! Echt heel mooi 🙂
🙂 Mijn gedachten gingen gelijk naar een soort van ex-vriendje met wie het nooit écht wat geworden is. We zijn zielsverwanten en hebben uiteindelijk ons contact verbroken, omdat we gek op elkaar waren, maar het gewoon niet kón. Zijn uitspraak destijds was ‘de tijd zal het leren’. En die les blijft me nog altijd bij.
Ik kan er zo een aantal noemen, ik ben zo denkbaar voor hun en de lessen die ze brachten. 🙂
Supertof artikel! Ik denk dat het ook zeker goed is om hierbij stil te staan, ik ben en chaoot en kan het dus niet zo opnoemen, maar ga er vanaf nu op letten 🙂