Vaak krijg ik de vraag hoe mijn dagen er zoal uitzien. Ik snap wel dat je daar nieuwsgierig naar bent, daar ben ik bij anderen ook vaak benieuwd naar! Vooral als ze net als ik met beperkte energie de dag door moeten komen. Ik vertel je graag hoe op het moment mijn dagen er doorgaans uitzien.
11:00 opstaan, medicatie en klaarmaken
Tegenwoordig word ik meestal rond 11 uur wakker. Doordat ik lichamelijk een wat zwaardere tijd heb gehad zet ik mijn wekker niet meer. Maar ik word toch altijd rond deze tijd wakker!
Als ik wakker ben moet ik mijn medicijnen nemen en als die een beetje werken maak ik me klaar voor de dag. Dan was ik me, kleed ik me aan en doe ik een make-upje op.
12:00 ontbijten met een video
Rond deze tijd moet mijn lichaam nog een beetje wakker worden, dus doe ik het rustig aan. Ik maak een lekker ontbijtje en neem een kopje thee. Terwijl ik dit opeet kijk ik naar een van mijn favoriete YouTubers of kijk ik een fijn tv-programma.
13:00 ik probeer iets nuttigs te doen
Als ik klaar ben met kijken en ik voel me goed, dan probeer ik lekker aan de slag te gaan. Dan maak ik foto’s, video’s en schrijf ik teksten. Of ik duik in mijn mail en pik daar wat taakjes uit.
Als Bernard thuis is gaan we rond deze tijd lekker even naar buiten als ik dat kan, frisse lucht! Vaak betekent dit boodschappen doen.
Dit houd ik niet de hele dag vol, dus tussendoor rust ik uit. Soms doe ik dat in bed, soms op de bank. Op de dag dat ik deze blogpost schreef heb ik tussendoor bijvoorbeeld een podcast geluisterd, maar vaak vind ik even helemaal niks ook erg fijn.
16:00 medicatie
De meeste mensen hebben om 4 uur cup-a-soup nodig tegen de middagdip, maar ik neem mijn pijnstillers om deze tijd! Die heb ik dan ook wel echt nodig.
Meestal doe ik daarna iets dat niet zo veel energie kost en ga ik bijvoorbeeld even op social media mijn berichtjes beantwoorden.
17:00 het eten klaarmaken
Rond 5 uur bedenk ik of ik die dag kan koken. We bedenken altijd van tevoren wat voor gerechtjes ik wel kan maken. Zo hoef ik vandaag alleen aardappeltjes en kip in de oven te schuiven en kan ik de voorgesneden groenten koken in een pan. Dat lukt me vaak wel!
Als ik zelf veel dingen moet snijden of met meerdere pannen moet koken laat ik Bernard koken. Maar Bernard is niet zo vroeg thuis van zijn werk en ik houd het niet zo lang vol zonder eten (om 7 uur pas eten trek ik echt niet).
18:00 samen met Bernard eten
Als alles goed gaat kunnen we om 6 uur gewoon lekker samen eten! Bernard ruimt dan de boel op terwijl ik even bijkom op de bank.
19:00 een serietje kijken
En als alles aan kant is gaan we samen op de bank een serietje kijken. Als we zin hebben spelen we een spelletje of gaan we nog even naar buiten.
21:00 medicatie en naar bed
In de avond doe ik verder niet zo veel meer, tenzij het mijn dag is om te douchen (dat doe ik niet elke dag). Om 9 uur ga ik lekker naar bed en kijk ik nog even naar een serie.
En dan is de dag alweer voorbij! Ik ben eigenlijk wel heel tevreden met hoe het nu gaat. Het kan veel beter, maar we weten dat het ook nog een stuk slechter kan. Is dit een beetje hoe jij het had gedacht?
Wat een moedige en eerlijke beschrijving van je dagelijks leven! Ik bewonder hoe je je probeert aan te passen en te zorgen voor jezelf ondanks de uitdagingen van de ziekte van Lyme en de andere gezondheidsproblemen die je hebt. Als moeder weet ik hoe zwaar het kan zijn om een balans te vinden tussen zelfzorg en de zorg voor anderen, zelfs zonder de extra uitdagingen die jij hebt. Zelf heb ik minder fysieke en mentale uitdagingen gehad dan jij, maar ik weet hoe het is om je energie te verdelen tussen het zorgen voor je gezin en voor jezelf.
Je geeft goed aan hoe belangrijk het is om realistische verwachtingen van jezelf te hebben en om hulp te accepteren. Het is iets waar ik zelf veel van geleerd heb, en het is goed om die balans te zoeken. Ik vraag me af hoe jij denkt dat je de zorg voor een kind zou kunnen combineren met je huidige dagritme. Heb je daar al over nagedacht, of ben je je nog aan het voorbereiden op die beslissing? Ik ben erg benieuwd naar je visie en ervaringen.
Bedankt voor je lieve reactie! Op je vraag kom ik later terug in een uitgebreidere update, maar wat ik er tot nu toe over heb geschreven is wel terug te lezen natuurlijk, daar staat het eigenlijk ook al in. Je vindt het hier (en onderaan in de blogpost staan de stukken die ik nog meer heb geschreven): https://www.lisanneleeft.nl/project-kinderwens-op-de-fertiliteitsafdeling/
Ohoh…ook hier weer zoveel herkenbaarheid. Iedere dag spelen met je energie. In een van je vlogs vertelde je hoe vermoeiend sociaal doen is (als ik me niet vergis tenminste). Ook dit is zo herkenbaar. Jaloers op de keuzes die jij al gemaakt heb. Ik ben inmiddels alweer 26 chronisch ziek maar maak nog steeds fouten (lees ga te vaak over mijn grenzen heen). Blijf hier ondanks dat ik de 50 gepasseerd ben iedere dag in groeien. Geniet van jouw verhalen..
Wat een lief berichtje Astrid, dankjewel! Heel rot dat je zo vaak over je grenzen heen gaat, maar ik snap het ook wel, soms is het het ook wel gewoon waard. Maar soms moeten we ook de niet-standaard keuzes maken om het leven een beetje fijner en leefbaarder te maken 🙂 Als het allemaal een beetje in balans is is het goed!